Luj VII, kralj Francuske

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.

Luj VII
Kralj Francuske
Vladavina	1. august 1137. - 18. septembar 1180.
Prethodnik	Luj VI
Nasljednik	Filip II
Krunidba	25. decembar 1137.
Supružnik	Eleonora, vojvotkinja Akvitanije Konstancija Kastiljska (francuska kraljica) Adela Šampanjska
Djeca	Marija od Francuske (šampanjska grofica) Alisa od Francuske Margareta Kapet, kraljica Ugarske Alis Kapet, vojvotkinja Vexina Filip II, kralj Francuske Agnes Kapet, kraljica Bizantije
Dinastija	Kapet
Otac	Luj VI, kralj Francuske
Majka	Adelaide de Maurienne
Rođenje	1120. Pariz, Francuska
Smrt	18. septembar 1180. Saint-Pont

Luj VII (francuski: Louis le Jeune; 1120. - 18. septembar 1180.) zvani Luj mladi, je bio kralj Francuske iz dinastije Kapet od 1137. do njegove smrti 1180. godine. Bio je sin i nasljednik francuskog kralja Luja VI i oženjen Eleonorom, vojvotkinjom Akvitanije, jednom od najbogatijih i najmoćnijih žena u zapadnoj Evropi. Eleonora je donijela kao miraz vojvodstvo Akvitaniju, čime se privremeno produžava Francuska do Pirineja, ali je njihov brak poništen 1152. godine pošto nije bio rođen muški nasljednik.

Odmah nakon poništenja braka, Eleonora se udala za Henrika Plantageneta, vojvodu Normandije i grofa Anžuja, kome je dala Akvitaniju. Kada je Henrik 1154. godine postao kralj Engleske kao Henrik II, vladao je velikim carstvom koje se prostiralo od Škotske do Pirineja. Henrikovi napori da sačuva i proširi ovo carstvo je označilo početak dugog rivalstva između Francuske i Engleske. Vladavina Luja VII je poznata po osnivanju univeziteta u Parizu i katastrofalnom Drugom krstaškom ratu. Luj i njegov savjetnik Abbot Suger su se zalagali za veću centralizaciju države i favorizirali izgradnju francuske gotičke arhitekture, posebno izgradnju Notre-Dame de Paris. Naslijedio ga je sin Filip II.